یواش تر فکر کن.

یک کوه و یک عالمه مه. یک کوه پر از مه. همین برای مست شدنم کافیست.

یواش تر فکر کن....

این هم از آن تصمیمات یکهویی است. بدون برنامه ی قبلی. همین الان به چنین فکری رسیدم.  چیزی توی دنیای کنونی من برای نوشتن وجود ندارد.  یک روز می آیم و می نویسم. از نقطه ی عطف زندگیم که به صعود یا سقوطم ختم شود.  متوسط بودن، سیر مستقیم داشتن، همواره آزار دهنده بوده است. دیگر پیِ امنیت نیستم.  دنیای نوشت یواش تر فکر کن....ادامه مطلب

از همان اول اون رو با همون برخورد دیدم و شناختم. صمیمی، خونگرم، با اعتماد به نفس بالا و مردِ جزئیات.  کوچکترین تغییری رو در ظاهرم متوجه میشد: رنگ ناخن هام، کوتاهی موهام، رنگ و مدل دست بند هام و ست بودنشون با سر آستین مانتو یا کفش یا شالم، مداد و قلمی که دستم می گرفتم، ... اوضاع روحیم رو هم می فهمید! یواش تر فکر کن....ادامه مطلب